IIPA /موسیقی نوای روح نوازی است که همواره از اعصار بسیار کهن در مشرق زمین و بخصوص ایران وجود داشته است.به دلیل گستردگی وسیع جغرافیایی و زندگی اقوام مختلف در ایران بخشی از موسیقی ما برگرفته از موسیقی فولکلور محلی است. نام های بسیاری از گوشه ها در مقام های موسیقی سنتی ایرانی نیز برگرفته از مکان ها و اقوام مختلف آن است. مانند کردبیات که در دستگاه شور خوانده یا نواخته می شود.کردستان یکی از استان های مهم و مؤثر در موسیقی ایران است. نوازندگان و موسیقیدانان بزرگی همچو برادران کامکار از این خطه در ایران و دنیا مشهور هستند. اورامان(هورامان) منطقه ای کوهستانی در غرب ایران است و قسمتی از شهرستان های سنندج، کامیاران و بخش زیادی از سرو آباد را در بر می گیرد. از سازهای کوبه ای که در هورامان جایگاه ویژه ای در زندگی مردم دارد دف است که در تکایا به همراه آئین رقص عرفانی و ذکر نواخته می شود. به هر مغازه ای که پا بگذاری و به هر خانه ای که بروی اثری از دف وجود دارد. بیشتر اهالی، مرد و زن، بزرگ و کوچک ، پیر و جوان می توانند دف بنوازند و دف با زندگی آنها عجین شده است. چرا که آنها از کودکی شاهد دف نوازی بزرگان خویش در مراسمات مختلف بوده اند.مراسم پیر شالیار یکی از جشن ها و آیین های سنتی اقوام کرد ایرانی در این منطقه است که طرفداران بسیاری در بخشهایی از کرمانشاه و کردستان عراق نیز دارد. و ریشه در فرهنگ و اعتقادات مذهبی مردم این سرزمین دارد. این مراسم هر سال دوبار برگزار می شود و طی آن دراویش و مردم اورامانات با لباس محلی دست در دست هم به رقص عرفانی همراه با نواختن دف می پردازند.
